Как начинался творческий путь вашего театра и что он представляет собой сегодня?
Алексей Демидчик: Увогуле наш тэатр існуе з 2002 года. Мы з Барысава, з гарадскога Палаца культуры. Я працую ў тэатры толькі два гады, таму мне даволі цяжка казаць пра пачатак творчага шляху «Трыумфу». Але той час, на працягу якога я з’яўляюся творчым кіраўніком, гэта вялікі перыяд пошуку. Пошуку даверу паміж мной і акцёрамі, агульнай мовы і паразумення.
Александр Балабан: Наша труппа состоит из студентов четвертого курса Киевского университета культуры и искусств, обучающихся по специальности «Актер кино». Я являюсь художественным руководителем этого курса. Около двух лет назад мы с ребятами решили организовать такой театральный коллектив. Сейчас в репертуаре у нас девять спектаклей и мы не собираемся на этом останавливаться.
Можете сказать несколько слов о вашей театральной труппе?
А.Д.: Гэта ў асноўным падлеткі з барысаўскіх школ, якія займаюцца на дабраахвотнай падставе ў студыі, таму тут, на «Тэатральным куфары», мы з’яўляемся аднымі з самых юных удзельнікаў. Усе акцёры вельмі таленавітыя і, нягледзячы на невялікі ўзрост, здольныя на цяжкую сумленную працу.
А.Б.: На мой взгляд, это уникальный коллектив. Актеры очень талантливые, среди них есть лидер – Маргарита Юр – прекрасная актриса, у которой также есть и режиссерские способности (она уже поставила три спектакля). В общем, ребята чудесные, ответственные. Они могут все: вести звук, свет, подбирать реквизит, костюмы, но самое главное – играть, самоотверженно работать.
У театра есть определенное кредо?
А.Д.: Нейкага канкрэтнага дэвізу ў нас няма. Мы проста заўсёды імкнемся да самаўдасканалення і ніколі не спыняемся ў спробах знайсці для сябе новыя творчыя шляхі.
А.Б.: Здесь все просто: работа для зрителя.
Что, на ваш взгляд, представляет собой идеальный театр?
А.Д.: Ідэальны тэатр, на маю думку, гэта калі паміж акцёрамі няма ніякай бальной канкурэнцыі, калі яны сябруюць, радуюцца адзін за аднаго, давяраюць адзін аднаму як у жыцці, так і на сцэне. А яшчэ ў ідэальным тэатры паміж акцёрамі і рэжысёрам існуе поўнае паразуменне.
А.Б.: Хорошо оборудованное театральное помещение, где актерская труппа, на спектакли которой ходит зритель, работает честно и слаженно. Вот, пожалуй, и все.
Каким вы видите театр будущего?
А.Д.: Я вельмі спадзяюся, што тэатр застанецца ў мастацтве. А калі казаць сур’ёзна, то, на маю думку, гэта будуць ужо не тыя формы, што існуюць у тэатры зараз. Гэта ўжо будзе постдраматычны тэатр, калі сённяшнія законы, што былі створаны самім Арыстоцелем, парушацца і на іх месца прыйдуць нейкія новыя, з дапамогай якіх можна будзе знайсці больш дакладны ключык да чалавечага сэрца. Але гэта будзе яшчэ праз шмат-шмат гадоў.
А.Б.: Театр будущего я вижу таким же, как и театр прошлого.
Чего вы ждете от «Тэатральнага Куфара – 2015»?
А.Д.: Мы чакаем спектакляў высокага узроўня, а таксама цікавых майстар-класаў, якія будуць добрай крыніцай ўдасканалення ведаў і ўменняў для мяне і маёй трупы.
А.Б.: Прежде всего мы благодарны организаторам за то, что нас пригласили здесь поучаствовать, представить свой репертуар и продемонстрировать мастерство. Будем очень рады тесному сотрудничеству с другими театральными коллективами.